Zapraszamy do Taranto (południowe Włochy) 21 czerwca 2014 r. na spotkanie zorganizowane przez stowarzyszenie Amici Italia-Polonia. Królowa Bona Sforza
Nowo powstałe stowarzyszenie Amici Italia-Polonia (adres: Via G.Paisiello 56, 74123 Taranto (TA), e-mail:amici@onet.pl) w sobotę, 21 czerwca 2014 r. w hoteliku „Baja delle Sirene” organizuje prezentację książki Angeli Campanella „Bona Sforza, księżna Bari, królowa Polski”. W imprezie wezmą także udział młodzi artyści z Hermes Academy.
Stowarzyszenie ma na celu utrwalanie pozytywnego wizerunku Polski na terenie Włoch, promowanie polskiej kultury, ułatwianie wymiany turystycznej i handlowej pomiędzy obu krajami.
Królowa Bona Sworza
Większość Polaków wie zapewne, kto to była Bona Sforza, Włochom jednak jej postać jest mało znana. Z jej osobą jednak związane jest wiele stereotypów i fałszywych przekonań. Najwięcej krzywdy zrobili jej pisarze romantyczni, kreując jej postać jako złej teściowej-trucicielki. Nie znosili już jej współcześni, bo nie chciała być malowaną królową. Późniejsze badania naukowe udowodniły, że młoda królowa, Barbara Radziwiłłówna, zmarła na raka macicy, a nie została otruta przez Bonę.
Królowa Bona Sworza nie była też lubiana przez to, że żadna królowa wcześniej nie wtrącała się do polityki tak otwarcie. Jej matka, Izabela Aragońska, dobrze przygotowała córkę do pełnienia roli królowej. Przyczyniło się do tego także jej wszechstronne wykształcenie humanistyczne.
Niemal od początku swego pobytu w Polsce, królowa Bona starała się zdobyć silną pozycję polityczną. Zaczęła tworzyć własne stronnictwo i jednocześnie korzystała z dużego wpływu, jaki miała na króla. Wychodziła bowiem z przekonania, że jedną z najważniejszych rzeczy, potrzebnych do skutecznej realizacji planów politycznych i wzmocnienia władzy królewskiej, jest dostęp do odpowiednio wysokich środków finansowych. Postawiła więc sobie za cel powiększenie dynastii i zgromadzenie jak największego majątku, co dałoby Jagiellonom niezależność finansową.
Fakty o Królowej Bonie
Do 1524 r. Bona posiadała już księstwa pińskie i kobryńskie, dobra sieluckie i bardzo duży pas puszczy w okolicach Narwi, a jej następnym celem była rewindykacja królewszczyzn na Podlasiu. Później skupowała liczne posiadłości na Litwie, by w latach 1536–1546 przejąć nadzór nad komorami celnymi na terenie całego Wielkiego Księstwa Litewskiego, co przynosiło ogromne dochody. Nie zapominała też o swoich księstwach we Włoszech – Rossano i Bari, którymi zarządzała osobiście.
O jej dzieciństwie i wczesnej młodości opowiada pierwszy tom książki apulijskiej pisarki Angeli Campanella „Bona Sforza, księżna Bari i królowa Polski”. Pisarka stara się sprawiedliwie i wszechstronnie przedstawić sylwetkę królowej, nie pomijając jej negatywnych cech i iście południowego, wybuchowego charakteru.
Na zdjęciu: nagrobek królowej Bony z 1593 w bazylice św. Mikołaja w Bari
Królowa Bona Sforza w SuperPolonia.info
Foto: Porcullus / cc by-sa 3.0
Zobacz też:
>
>
