Ogólne informacje na temat Polonii w Szwajcarii

Polonia w Szwajcarii wywodzi się z trzech fal emigracyjnych:
• Osoby, które pozostały w Szwajcarii po II wojnie światowej (głównie byli żołnierze 2 Dywizji Strzelców Pieszych i nieliczni żołnierze 1 Dywizji Grenadierów).
• Emigranci lat 60. i 70. (emigracja wywołana w jednej części tzw. „uchwałą żydowską” Rady Państwa PRL, w drugiej na tle ekonomicznym).
• Emigracja lat 80., tzw. „emigracja solidarnościowa”, tj. osoby, które nie wróciły do kraju w związku z ogłoszeniem w Polsce stanu wojennego i pozostały w Szwajcarii lub uzyskały tam azyl polityczny.

Według szacunków Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Bernie w 2002 roku, społeczność Polaków w Szwajcarii liczy około 15-16 tysięcy przedstawicieli, zamieszkujących wszystkie części językowe i kantony. Największe skupiska Polaków zamieszkują okolice Zurychu i Winterthuru w niemieckojęzycznej Alemanii, mniejsze natomiast we francuskojęzycznej Romandii w kantonach: Genewa i Vaud. Najmniejsza grupa polonijna zamieszkuje włoskojęzyczny Tessyn.

Zbiorowość Polaków w Szwajcarii charakteryzuje znane skądinąd rozbicie organizacyjne, które obok różnic pokoleniowych, spotęgowane jest specyfiką miejscową (podział językowy wg kantonów i regionalny).

Na zdjęciu: Zurych, foto: Jakub Sadurski