Cywilizacja starożytnego Egiptu

Cywilizacja starożytnego Egiptu, rozwijająca się w dolinie rzeki Nil, trwała ponad 3.500 lat. To właśnie Nil, który co jakiś czas wylewał, pozostawiał po sobie żyzne muły, dzięki czemu rolnicy produkowali żywność. Nil stanowił także drogę transportu, pływały po nim łodzie żaglowe i kwitł handel.

Państwem kierowali faraonowie, którym przydawano boskie pochodzenie. Uznawano ich za synów boga-słońca Re (Ra). Wierzono, że ich dusze żyją tak długo, aż ich ciała się nie rozłożą, lub dopóki nie zniknie imię zmarłego. Dlatego ciała zmarłych faraonów mumifikowano i umieszczano w grobowcach (mastabach), które później przyjęły kształt piramid.

Okresy cywilizacji starożytnego Egiptu
Okres predynastyczny (ok. 6000–ok. 3100 p.n.e.)
Okres wczesnodynastyczny (ok. 3100–ok. 2686 p.n.e.)
Stare Państwo (ok. 2686–ok. 2181 p.n.e.)
Pierwszy Okres Przejściowy (ok. 2181–ok. 2133 p.n.e.)
Średnie Państwo (ok. 2133–ok. 1786 p.n.e.)
Drugi Okres Przejściowy (ok. 1786–ok. 1567 p.n.e.)
Nowe Państwo (1550–1070 p.n.e.)
Trzeci Okres Przejściowy (ok. 1085–664 p.n.e.)
Okres Późny (664–332 p.n.e.)
Epoka grecka – dynastia Lagidów (332–30 p.n.e.)
Okres rzymski (30 p.n.e.–395 n.e.)
Na podstawie: Wikipedia

Na zdjęciu: pod piramidami w Gizie, w głębi piramida Cheopsa. Foto: Super Polonia