Informacje o powstaniu słynnego Sfinksa

Wielki Sfinks został wykuty z ogromnego bloku skalnego o długości 73 metrów i wysokości 20 metrów. Jest to posąg leżącego lwa, z głową władcy w chuście nemes i prawdopodobnie przedstawia faraona Chefrena. Rzeźba ma długość 57 metrów, szerokość 6 metrów i wysokość 20 metrów.

Sfinks wielokrotnie zasypywany był piaskiem, nawiewanym przez wiatr, więc musiał być co jakiś czas odkopywany. Miało to miejsce jeszcze w czasach starożytnych, (m.in. za panowania faraona Totmesa IV.

Niszczenie (erozja) powierzchni Sfinksa, to jednak nie dzieło wiatru i piasku, lecz głównie wody (deszczu). Choć są też egiptolodzy twierdzący, że jest to związane z sztuczną fosą wypełnioną wodą, znajdującą się obok rzeźby.

Ciekawostka: w 1378 roku suficki szejk Sajim al-Dahra uszkodził twarz i oczy Sfinksa. Choć niektórzy twierdzą, że zrobił to pijany francuski żołnierz, po wystrzeleniu kuli armatniej.

Na zdjęciu: górna część Wielkiego Sfinksa. Foto: Super Polonia